Het Amsterdamse kunstenaars- en fotografieduo Arjan Benning en Polina Gladkova werken voor verschillende culturele instellingen, reclamebureaus en tijdschriften over de hele wereld. In hun werk zijn ze op zoek naar de fijne lijn tussen authenticiteit en verwondering, balancerend op het snijvlak van beeldende kunst en fotografie.‘Als individu ben je ‘maar’ een singer-songwriter, samen ben je een symfonieorkest. Je kunt eindeloos ideeën op elkaar botsen, wat zorgt voor meer diepgang, meer rijkdom en plezier. Bovendien wordt bijna elke boerderij gerund door een echtpaar; het is de natuur, het is het leven. Ze hebben vele prijzen gewonnen voor hun werk, waaronder 2 gouden, 5 zilveren, 4 bronzen en 2 lampen bij PANL, AOP, ADCN en LUERZERS.

Hoe lang werken jullie samen?

Wij zijn gaan samenwerken als duo in 2017. Het is een 100% samenwerking. Eigenlijk doen we allebei alles wat er bij ons vak komt kijken. We hebben samen concepten bedacht, gefotografeerd, geregisseerd en zelfs samen geschilderd. 

Natuurlijk is het wel zo dat we ieder onze eigen talenten hebben en we niet letterlijk altijd naast elkaar zitten. Toegespitst op de fotografie; wanneer ons concept klaar is, komt Arjan vaak als eerste met een lichtplan (op basis van het idee), waarna we samen het licht fine-tunen. En na de fotografie pakt Polina meestal de beeldbewerking op. Op de set drukken we eigenlijk allebei op de knop. Soms wisselen we elkaar af en een andere keer hebben we beiden tegelijkertijd een camera in de hand en fotograferen we vanuit verschillende hoeken en brandpunten. Ook gaat de taakverdeling verder dan alleen de technische uitvoering. Denk aan kopjes koffie zetten, een play-list uitzoeken voor de dag of elkaar juist wat rust gunnen. Bovendien wonen we samen dus deze vorm van taakverdeling zet zich 24/7 voort (denk aan een verbouwing van onze boerderij of het onderhoud van de tuin). 

 Kortom, geen enkele dag is hetzelfde. Onze fotografie gaat niet alleen om het zogenaamd allesbepalende moment van de druk op de knop, maar juist ook over de dialoog met het onderwerp (of dit nou een persoon is of een stilleven). Deze samenspraak is voor ons heel belangrijk en de leidende draad in ons leven. Dialoog uit zich als het gesprek dat we samen voeren, met elkaar, voordat we de concepten uitschrijven op papier (bijvoorbeeld wanneer we gevraagd worden om een theateraffiche te verzinnen), alsook de dialogen met de mensen die voor onze lens verschijnen. Een gesprek kan vallen in woorden, maar soms ook in enkele blikken of non-verbale communicatie. Evenals de interactie die we aangaan met een stilleven, voordat ‘ie voor altijd wordt vastgelegd op beeld. Wij zijn kijkers. We fotograferen met met onze ogen nog voordat we de fysieke afdruk hebben gemaakt.

Hoe is het werk ‘Eidetic Memory ’ tot stand gekomen? 

 We zijn op zoek gegaan naar ons eigen gezamenlijk, collectief geheugen. Wat begonnen is als een onderzoek naar ons samenzijn, is uitgelopen in precies dit project. Onze roots liggen heel ver uit elkaar, maar onze liefde voelt dichtbij. Liefde voor elkaar en liefde voor ons werk. Deze serie is een voorlopig nog niet eindigend onderzoek daar naar. We proberen momenten en seizoenen, jaargetijden te creëren waarin we elkaar tegen zouden kunnen zijn gekomen. Reconstructies van herinneringen of zelfs van oude familiefoto’s waar we op staan. Als een onderzoek naar een bepaalde ervaring en of deze ervaring jaren later nog steeds klopt of juist is vervormd door onze geest. Hebben onze wegen elkaar misschien eerder gekruist, zonder dat we dit bewust weten? Wat komt eerst, de foto die je jaren later weer ziet of juist je herinnering van een bepaald moment? 

Het werk Eidetic Memory is een gelaagde installatie van verschillende aspecten van ons (misschien collectief geheugen) vertaald naar een tweedimensionaal vlak. 

 Werken jullie momenteel aan nieuwe projecten?

Eidetic Memory is een ungoing project waar we nog steeds nieuwe werken voor aan het maken zijn. Bij de eerste serie van Eidetic Memory hebben we onze focus gelegd op gezichten en personen uit onze herinnering. We zijn nu van plan dit uit te breiden naar architectuur en landschappen. Ook zijn we meer en meer research aan het doen naar de vertaalslag van 3dimensionaliteit naar 2D en de inzet van verschillende media om zo meer diepte, mystiek en gelaagdheid te maken in ons werk. Dit is de laatste tijd zelfs letterlijke diepte; zo zijn we het veld van 3D en de samenvloeiing tussen 3D en fotografie aan het onderzoeken samen met 3D kunstenaars. Ook duiken we ons atelier in met verf, epoxy en kwasten. Het platte fotografische vlak is voor ons de deur naar een andere wereld, hier zullen we ons op blijven focussen.